Masaż Klasyczny

Masaż klasyczny – jest to najpopularniejszy masaż, który w zależności od formy – intensywności może być leczniczy, relaksacyjny, pobudzający itp.

Zabieg ten opiera się na pięciu grupach technik:

  • głaskaniu
  • rozcieraniu
  • ugniataniu
  • oklepywaniu
  • wibracji

Użycie w odpowiedniej kolejności powyższych rodzajów technik gwarantuję skuteczność masażu. Zabieg masażu klasycznego może być łączony z dodatkowymi zabiegami ręcznymi lub mechanicznymi (użycie pewnych urządzeń wspomagających masaż np. urządzenia do mechanicznej wibracji itp.). Masaż ten również może być wykonywany z użyciem środków wspomagających zabieg np. różnego rodzaju maści lecznicze.

Miejscowe działanie masażu klasycznego wzmaga dopływ tlenu do komórek mięśniowych, przez co zwiększa przemianę tlenową w mięśniach. Wzrost przepływu krwi w obwodowych częściach ciała wpływa korzystnie na pracę serca.

Działanie centralne masażu klasycznego polega na pobudzeniu układu nerwowego, który za pomocą odruchów i czynności koordynacyjnych kory mózgowej jest w stanie wpłynąć na wszystkie narządy i układy organizmu ludzkiego.

masaż
zabieg – masaż klasyczny | gabinet zabiegów leczniczych Tui Na

Wskazania do masażu klasycznego:

do masażu częściowego:

W chorobach skóry masaż zaleca się:

  • w zaburzeniach odżywczych skóry
  • w odmrożeniach
  • w chorobach naczyń krwionośnych i limfatycznych
  • w celu rozmiękczenia blizn pooperacyjnych i zrostów powstałych po infekcjach domięśniowych

W schorzeniach układu krążenia wskazania obejmują:

  • stany obniżonego ciśnienia krwi
  • choroby obwodowych naczyń krwionośnych
  • niewydolność krążenia, celem ułatwienia odpływu żylnej i chłonki z kończyn dolnych
  • stwardnienia tętnic obwodowych (wskazany jest masaż delikatny)
  • stany po przebytych zapaleniach żył kończyn dolnych
  • chorobę Raynauda

W chorobach układu mięśniowego masaż zaleca się:

  • w celu zapobiegania zanikom mięśniowym i leczenia już powstałych wskutek bezczynności – bądź długotrwałego przebywania w łóżku
  • przy występowaniu zaników mięśniowych pochodzenia neurogennego, np. porażenia i niedowłady
  • w stanach pourazowych mięśni, jak: zmiażdżenia, rozerwania włókien mięśniowych, wylewy krwawe śródmięśniowe, przewlekłe stany zapalne mięśni
  • aby rozluźnić napięcie mięśni oddechowych w przewlekłych nieżytach oskrzeli oraz w dychawicy oskrzelowej w okresie międzynapadowym
  • przy likwidacji skurczów błony mięśniowej naczyń krwionośnych (przez bezpośrednie zadziałanie na te naczynia lub na zakończenia nerwów naczynioruchowych poprzez ośrodki naczynioruchowe w mózgu)

W chorobach układu nerwowego wskazania obejmują:

  • porażenia i niedowłady pochodzenia neurogennego
  • przewlekłe zapalenia nerwów
  • nerwobóle
  • zapalenia splotów nerwowych
  • zespół wypadnięcia krążka międzykręgowego
  • stany po urazach ośrodkowego układu nerwowego
  • choroby mózgu i opon mózgowych
  • choroby naczyń krwionośnych mózgu, przebiegające z niedowładem lub porażeniem mięśni

W chorobach narządu ruchu wskazania obejmują:

  • stany pourazowe, takie jak stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia
  • zmiany narządu ruchu z przeciążenia
  • choroby kości i stawów, przebiegające z przykurczami stawowymi
  • stany pooperacyjne narządu ruchu
  • przypadki po zdjęciu opatrunku gipsowego celem usunięcia lub rozciągnięcia zrostów oraz poprawy krążenia i trofiki skóry
  • stany po przewlekłym zapaleni stawów, mięśni, więzadeł i torebek ścięgnistych
  • zmiany zniekształcające kostno-stawowe w następstwie procesu zwyrodnieniowego
  • wady wrodzone oraz zaburzenia rozwojowe narządu ruchu

W chorobach reumatycznych wskazania obejmują:

  • wszystkie postacie gośćca szczególnie tkanek miękkich, celem zmniejszenia obrzęków i bólu oraz zapobiegnięcia zanikom mięśniowym

do masażu całościowego:

  • w rekonwalescencji
  • jako masaż kondycyjny
  • aby zapobiec odleżynom i zaburzeniom układu krążenia
  • w stanach związanych z długim przebywaniem w łóżku
  • w nerwicach typu psychogennego ( masaż obniża stan nadpobudliwości układu nerwowego)
  • w otyłości i nadwadze

W indywidualnych przypadkach, w zależności od występujących zmian patologicznych, od ogólnego stanu pacjenta i rodzaju leczenia, lekarz może te wskazania zmienić.