Leczenie bańkami (ogniowymi, nieogniowymi, magnetycznymi), podobnie jak akupresura, akupunktura i masaż, należało do metod leczenia, którymi ludzkość posługiwała się od dawnych czasów. Terapia bańkami stanowi niejako odwrotność akupresury – leczenia uciskiem.
Istota tego postępowania polega na wytworzeniu w bańkach podciśnienia wynoszącego zazwyczaj 0,2 atmosfery, które doprowadza do wciągnięcia skóry do wnętrza bańki. W wyniku przekrwienia i wynaczynień zabarwienie skóry zmienia się na różowe, czerwone lub sine. Wytworzone podciśnienie wywiera działanie mechaniczne na skórę drażniąc zakończenia nerwowe.
W następstwie podrażnienia receptorów skóry i odruchu skórno-trzewnego, dochodzi do poprawy zakłóconej uprzednio czynności narządu wewnętrznego, związanego ze strefą skóry, na której zastosowano bańki. Obok działania leczniczego typu odruchowego występuje również odczyn immunologiczny podobny, jaki stwierdza się po autohemoterapii.
Wskazania:
- ostre zapalenie oskrzeli
- zapalenie płuc
- ostre zapalenie korzonków
- ostre i podostre neuralgie
- ostre i podostre myalgie
- nerwice wegetatywne (narządowe)
- dychawica oskrzelowa
Przeciwwskazania:
- choroby skóry
- ciąża